Polen

Op zondag vertrekken we in Zonhoven wat later dan verwacht, maar om 16h zijn we dan eindelijk op weg. De bestelwagen heeft maar twee zitplaatsen, maar een frigobox doet prima dienst als noodzitje. De te volgen weg blijkt vrij eenvoudig te zijn. We volgen de E40 tot in Polen. Na een paar uur rijden begin ik me af te vragen of ik de tas met de tablet en laders heb meegenomen. Uiteindelijk komen we tot de conclusie dat we waarschijnlijk alles meehebben en dat het nu toch te laat is om terug te keren. Later blijkt dat ik me nodeloos zorgen heb gemaakt. Mijn beurt om te rijden. Bij wegenwerken slaag ik er in de afslag te missen, en word natuurlijk onmiddelijk onthaald op de nodige opmerkingen over mijn (on)vermogen tot orientatie. Enfin, na een ommetje van 20 minuten vinden we de E40 terug. Na een paar uur begint een onweer. Bliksem en donder zijn overal. Vijf uur lang worden we in Duitsland begeleid door het onweer. Om 2h30 houden we even halt. Peter gaat buiten op een bank  wat slapen. Na een goede 45 minuten begint het te regenen en we rijden dan maar verder. We drinken nog een koffie zodat we bij Jarek aankomen rond 8h 's ochtends. 

We worden eerst voorzien van de nodige koffie. Jarek heeft een (familie)bedrijf dat alu-profielen ontwerpt en daarmee reclamepanelen vervaardigt. Een van zijn klanten is JC Decaux, terug te vinden op elk bushokje in België.
We laden de motorfietsen uit en mogen die in de koele loods stallen. Buiten is het ontzettend warm. 

Naderhand worden we naar een eetgelegenheid gebracht waar we nog een heus ontbijt krigen voorgeschoteld. We krijgen broodjes met plakken worst, eieren en verse kaas met ui. Peter vraagt koffie en krijgt een Poolse koffie voorgeschoteld (schepje gemalen koffie in een kopje, overgoten met heet water). Het blijkt duidelijk dat ie dit niet echt had verwacht.

Terug in de loods beginnen we de motoren te bepakken. Jan en ik hebben daar niet veel tijd meer voor nodig. We hadden dat immers reeds op vrijdag moeten doen want we zijn met de motorfietsen tot in Zonhoven gereden. Peter heeft nog wat meer werk voor de boeg. Ik monteer intussen de toolbox van Peter. Daarna kunnen we nog even douchen. We krijgen dan nog elk een stuk cake aangeboden door de arbeiders. We nemen afscheid van de arbeiders en vergezellen Jarek naar diens woning. 

Jarek's echtgenote en Ulla, een vriendin, wachten ons op. Ze spreken enkel Pools dus de conversatie blijft beperkt. We moeten absoluut nog mee met de familie om een late lucnh/vroeg diner te nuttigen. Met 6 in de auto, maar het is niet ver. Het eten (locale specialiteiten) is voortreffelijk. Jarek, Peter en Jan gaan terug met de auto, ze halen nog wat bier. Zelf keer ik te voet terug met de beide dames. Ze praten de hele weg, ik krijg er geen woord tussen. Da's niet zo erg, mijn kennis van Pools is te beperkt voor een zinnige conversatie.  

We drinken nog wat biertjes maar dan slaat de vermoeidheid toe en we gaan slapen.

Dinsdag 7/7

Eindelijk, we vertrekken na een laatste controle en een flink ontbijt bij Jarek, richting oosten en Ukraine. Er doet zich weinig noemenswaardig voor en na een paar uur rijden komen we aan de grens. 't Is flink aanschuiven in de blakende zon, maar na een uurtje is het onze beurt. Eerst controle door de Poolse grenswachters. Dit verloop relatief vlot, 't is maar een kwartiertje wachten. Dan op naar de Ukrainse grenswachten. Bij een eerste controle wordt de nummerplaat en chassisnr genoteerd een briefje dat wein de hand geduwd krijgen. We blijven aanschuiven tussen de auto's tot er een kerel met zijspan de file voorbij rijdt. Iemand gebaart ons dat we ook kunnen verder rijden. We laten ons dat geen 2 keer zeggen en volgen het zijspan. De papieren van de motorfietsen worden gecontroleerd. Peter moet hier blijkbaar wel wat meer uitleggen dan Jan en ikzelf. Uiteindelijk kunnen we aanschuiven voor de passpoort controle. Nadat het paspoort is afgestempeld schuiven we verder aan voor de douanecontrole. Uiteindelijk na een goed uur kunnen we verder. Opeen laatste controle ovehandigen we het briefje met nummerplaat en chassisnummer. Eindelijk in Ukraine. We rijden door tot in Mostyska. Daar begint de track. Even gestopt aan de bank en geld uit de automaat gehaald. We kennen de wisselkoers echter niet. We vinden een hotel annex car wash even buiten het stadje (dorp?).  Bij het zien van de prijs van de hotelkamer blijken we niet voldoende te hebben. Jan rijdt snel terug om meer geld. 

We kunnen er nog eten en mogen de motorfietsen achter het hotel, uit het zicht parkeren. Het blijft warm, er is geen airco in het hotel. We slapen en ontbijten prima.