Ukraine Deel 4

Maandag en dinsdag brengen we door in Kiev. We bezoekende stad, in afwachting van de reparatie. Jan koopt een extra broek en T-shirt. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het zijn 2 rustige dagen in afwachting van de reparatie. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Regelmatig gaan we langs om te zien of de alternator reeds is hersteld. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op woensdag is het zover. De alternator is opnieuw gewikkeld, ditmaal met wat meer vermogen. De accu is nog goed, alleen blijkt ergens een draadje kortsluiting te maken in de buurt van de koplamp met wat rook tot gevolg. De boosdoener is gauw gevonden en wordt extra geisoleerd. Een oliewissel is bij Peter ook aan de orde, maar met dit alles is woensdag zo goed als voorbij en het is te laat om te vertrekken.

ik koop gauw nog 2 reserve binnenbanden voor de achterwielen. Mijn enige reserve band zit immers in Peter's achterwiel om de “onverwoestbare” bib-mousse te vervangen. 

De motorrijders komen af en aan. Diegene die blijven hangen nodigen ons uit om nog wat te gaan drinken. Eentje is met de auto, een BMW 535, die waarschijnlijk wel wat getuned is. Alleen blijkt het contactslot afkomstig te zijn van een koppige muilezel en het heeft kuren. Als na verloop van tijd de motor toch kan gestart worden, racen we door Kiev aan snelheden waar je bij ons minstens 250 jaar rijverbod voor krijgt. Enfin, de chauffeur is niet aan zijn proefstuk toe en we komen heelhuids aan bij het café-restaurant. Na de lokale  keuken te hebben geproefd is 't alweer biertijd. Peter ziet de wodka niet zitten en gaat wat vroeger naar huis. Jan en ikzelf blijven rustig verder hijsen met bier en wodka. Als de tent dichtgaat wordt er snel een alternatief bedacht, eentje gaat ons voor naar huis, waar een fles uit de voorraad wordt gehaald. We gaan met zijn allen naar een stalletje wat frisdrank en nog eeen en ander verkoopt en maken daar de fles leeg. Vraag me niet wat het was. Op dat late uur maakte het toch niks meer uit. We trachten nog een conversatie aan te knopen met wat lokaal vrouwelijk schoon, en dat lukt min of meer, flink geholpen door de drank die van iedereen taalvirtuozen maakt. Het wordt 5 uur als we op de hotelkamer aankomen.    

Do 16/7
we staan op en vertrekken uit Kiev. Afscheid nemen van de vrienden en dan op pad richting Romny. 

Net voor we Kiev verlaten houden we halt om te overleggen. Een motorrijder ziet ons staan en houdt ook halt. 

Hij komt uit de UK en ik meen te begrijpen dat hij vrijwilligerswerk doet We houden een praatje over onze reisroute en hij  waarschuwt ons voor afzetterspraktijken in mongoliebij het oversteken van rivieren (tegen betaling). We noteren de naam en Emailadres van Ryan John Hall. Hij kent Ukraine en heeft een assistente die engels en ukrains machtig is. In geval van problemen mogen we hem contacteren.

We zetten de reis verder en houden nu en dan een korte pauze. 
De DR350 lusten wel wat op olie op hun gezegende leeftijd. Elke dag controleren en wat bijvullen. We houden een late middagpauze aan een winkeltje. Terwijl Jan en ikzelf de winkel binnengaan om wat voedsel te kopen, knoopt Peter een praatje aan met een man die met een mercedes Vito rijdt. Nog voor we goed en wel gegeten hebben is de man terug met zijn Vito en komt op ons af. Hij nodigt ons allemaal uit bij hem thuis om te blijven eten en slapen. Gezien de korte nachtrust zit ik er helemaal niks mee in dat vandaag wat minder gereden wordt. We volgen de man, die een paar kilometer verder woont. Als we halt houden maakt iemand de opmerking dat er wel een zwembad in de tuin zou mogen staan, 't is ontzettend warm een een frisse duik zou deugd doen.  

En er blijkt een zwembad in de tuin te staan 

 

Een dineetje wordt door Luda klaargemaakt en in afwachting wordt alvast een fles bier opengemaakt. De tweeliterflessen gaan er goed in, maar Alexei heeft zich goed voorzien. 

Na een lekker dineetje gaan we door met bier en wodka. Er wordt wat flink wat lol getrapt en Luda doet niet onder voor de rest als 't over wodka gaat. 

Om 11h geeft Peter het op en gaat slapen. Wodka is nog steeds zijn ding niet (maar we zijn dan nog lang niet thuis ook...). Ikzelf vindt het welletjes om middernacht. Jan en Alexei gaan gezellig door tot in de vroege uurtjes.